ترکها

دستاتو از روی سرت بردار
دنیا که اینجوری نمی مونه
روی درخت تو حیاطمون
گنجشککی هر روز می خونه

مادر بزرگ و حوض نقاشی
یک آسمون، ماهی که تو حوضه
بدبختیامونو فراموش کن
اون درسشو خونده توی حوزه

اخماتو وا کن مث دریا باش
دریا پراز درده هوا صافه
دریا توی اون ساحلش گاهی
گیسوی گیسوم رو نمی بافه

دنیا پُرِ راهه پُر از چاهه
بغضا پراز فریاد وخاموشیست
دنیا پرازتاریخ و تکراره
راه نجات‌مون فراموشیست

با هم بریم تا اون سر کوچه
اونجا که می‌رقصند و می رقصیم
چشماتو تو آیینه پیدا کن
باید بدونی که پراز نقصیم

پیلیز دو گل با هم برقصیم
دو گّل گداخ با هم اوینیاق
با هر زبونی که بلد بودم
گاهی به تندی گاهی به اخلاق

من دلخوشی هاتو صدا کردم
نا مهربونی تو تمومش کن
من مهربونی هاتو دوس دارم
رنگی بپوش ومو هاتو مش کن

گاهی ترکها باعث مرگن
هندونه رو بردار و قاچش کن
دنیای قبل از تو توهم بود
پاشو بیا بابا رو ماچش کن

شماره ثبت: ۱۴۰۴۰۳۲۰-۰۱

ثبت در موسسه فرهنگی هنری فصل سپید زمستان.